 U Nacionalnom muzeju antropologijje u Meksko Sitiju) nalazi se izložen Asteški sunčev kalendar, izvajan na kružnom kamenu prečnika 3,7 metara i težine 25 tona koji je bio otkriven u zoni dotičnog grada. Na centralnom delu kalendara nalazi se lice solarnog boga Tonatiuh-a i ovo je zaokruženo sa 4 pravougaonika. U dotičnim pravougaonicima predstavljene su pređašnje inkarnacije boga Sunca. U majanskom kosmogonskom sistemu bila je usvojena ideja da su četiri različita sveta postojala pre sadašnjeg.
Prošli svetovi, zajedno sa inkarnacijama boga Sunca, bili su uništeni katastrofama, posle kojih je ljudska vrsta skoro nestala sa površine planete.
U prvom pravougaoniku (u asociaciji sa kardinalnom tačkom Zapad) izvajana je glava jaguara, zato što je prvi svet bio uništen od 4 jaguara , budući da je jaguar predstavljanje, po majaškoj koncepciji, Boga Tvorca Tezcatlipoca. Drugi pravougaonik (u asociaciji sa Severom) prikazuje pernatu zmiju, "Bog 4 Vetra", zbog toga što je druga civilizacija planete bila uništena od kataklizmičkih uragana. Treći pravougaonik (u asociaciji sa Istokom) prikazuje dragona, "Bog 4 munje i groma" koji su uništili treću civilizaciju, ljudsku. I na kraju, četvrti pravougaonik (u asociaciji sa Jugom) prikazuje guštera, "Bog 4 vode", zato što je poslednja civilizacija bila uništena kataklizmičkim potopom koji je trajao 52 godine i od kog su se spasli samo jedan muškarac i jedna žena, naravno sa ciljem da nastave evoluciju ljudske vrste. Ova je alegorija interesantna, čiji poslednji deo podseća na legendarni Nojev potop iz Starog Zaveta i na tragediju stanovnika kontinenta Atlantida, potopljenog u vodama okeana pre 12.000 godina, čiji direktni naslednici, izgleda da su bili Majaši.
Tu se predviđa kraj sadašnje civilizacije nakon kataklizmičkih zemljotresa, toliko snažnih kakvih nikada nisu bili na ovoj planeti, i koji će se pojaviti odnekud sa zapadne strane. Vrlo je čudno i lošeg je nagoveštaja činjenica da vrlo precizan majanski kalendar koji otpočinje brojanje godina sa datumom 12. Avgusta 3113. B.C., završava se 21. Decembra 2012. A.D.. Ovaj period predstavlja 5125 godina, u vremenu od 13 baktuni ili jedne, takozvane, stvaralačke epohe.
Verovatno da postoji određena sličnost između mita petog majaškog Sunca i Jovanove Apokalipse iz Novog Zaveta koja predviđa nastup, na kraju drugog milenijuma, "novog neba i nove zemlje, jer su prvo nebo i prva zemlja propali i mora više nije bilo ". Majanski Kalendar se prikazuje 21. Decembar 2012. kao datum kada će nastupiti totalni tehnološki kolaps i kraj sadašnje civilizacije.
|
Gnostička antropologija 
